banner het verhaal van lisanne
Het verhaal van Lisanne
Het verhaal van Lisanne
Luister het verhaal van Lisanne:
| Paspoort: | |
| Wie: | Lisanne |
| Functie: | Psycholoog |
| Bij Antes sinds: | 2017 |
| Antes is: | ”een dynamische, positieve groep collega’s die met aandacht en humor proberen elke dag het beste uit zichzelf en de cliënten te halen” |
‘Ik sta altijd aan’
“Ik werk op de open afdeling en op de gesloten opnamekliniek. In de kliniek komen mensen omdat het thuis niet meer lukt. Ik vind dat supermoedig. Je zit al niet lekker in je vel en dan moet je ineens gaan samenwonen met 15 andere mensen. 99% kans dat dat geen mensen zijn die je in je eigen vriendenkring vindt. Daar heb ik altijd heel veel respect voor. En het zegt ook wel iets over hoe ziek ze zijn, voor wat voor uitdagingen ze staan en hoe graag ze geholpen willen worden.”
"Het mooiste aan mijn werk vind ik de groep cliënten die iedereen bestempelt als lastig en ingewikkeld. Die mensen voelen zich vaak ongewenst. Daar kan ik het vertrouwen winnen."
“Misschien komt dat wel omdat die cliënten goed op mij reageren. Ze zeggen weleens: ‘Jij bent geen standaardpsycholoog’. Dan zeg ik: ‘Komt dat omdat ik paars haar heb? Wat had je dan verwacht? Iemand met geitenwollensokken die de hele dag linzen eet?’ Haha! Nee, ik denk dat ik vrij volhardend ben en veel geduld heb. Ik neem de tijd om een band op te bouwen met cliënten. Ik ga het contact aan vanuit gelijkwaardigheid. Ik vind dat ik aan de cliënten moet bewijzen dat ik hun verhaal verdien, door te laten zien dat ik er voor hen ben. Dat ze die veiligheid en het vertrouwen voelen. Dat is een andere benadering dan ‘vertel mij jouw probleem’.”
“Ik ben heel positief. Soms vinden mensen dat irritant, maar ik sta echt altijd aan. Vanaf het moment dat ik opsta. Bij Antes zijn we allemaal wel positief en houden we van humor. We hebben plezier in ons werk onder moeilijke omstandigheden. Soms maken we best wel harde grappen over nare situaties. Dat houdt ons op de been denk ik.”
“Vorige zomer stond onze kliniek op het punt van verhuizen. We hadden toen geen airco en geen ventilatie. Het was onhoudbaar warm. We hebben toen samen met de cliënten een watergevecht gedaan. Stond ik daar vanuit mijn werkkantoor met een supersoaker te spuiten en met waterballonnen te smijten. Ik vind dat dat soort dingen erbij horen. Die mensen wonen daar echt een bepaalde periode, dus hebben ook recht op een lolletje. En het maakt mijn werkdag ook leuker.”
“Bij Antes proberen we elkaar uit te dagen. Soms doe ik bijvoorbeeld mee met de kunstzinnige therapeut. Dan zit ik daar met klei, krijt en pastel. Ik heb er niks mee, maar ik doe het toch. Ook om de cliënten te laten zien dat ik ook wel eens uit mijn comfortzone stap. Dat ik daar zit te kreunen en zuchten. Dat zien ze aan mij dat dat best normaal is.”